Leven in de stacaravan

Er is te leven in een stacaravan. Zelfs in de herfst. De winter moeten we nog maar even afwachten. Onze “Sunseeker Jamaica” is niet geisoleerd en heeft enkel glas. Voor ons warme water hebben we een boiler, we koken elektrisch en we verwarmen ons met elektrische kacheltjes. En eigenlijk gaat dat tot nu toe best goed. Een enkele keer vliegt er “een stop” uit als de kachel net aan het verwarmen is en ik echt even mijn haar wil drogen of zo. Maar dan zet ik de schakel weer om, zet de klok van de oven weer goed, en het leven gaat weer verder.

Onze Sunseeker is 3,5 bij 10 meter waarvan de helft van deze ruimte een zit-/eetkamer is. In het midden is onze open keuken en was er een slaapkamertje. Maar deuren in een stacaravan zijn smaller dan onze koelkast, en de binnenwanden van een stacaravan zijn gemaakt van rachels met wat simpel plaatwerk erop. De Sunseeker heeft nu een wandje minder en het slaapkamertje is omgetoverd tot een heuse bijkeuken waarin onze Billy-boekenkasten ingezet zijn als voorraadkast. 

Verder zit er onder en boven de banken een geweldige bergruimte. De banken zelf zijn heerlijk om met de beentjes omhoog naar wolken, bollenveld, ganzen en witte reiger te staren. Al is het op dit moment wel vaak donker buiten. De plek waar ooit een gaskachel stond is een prima mini-werkplek en de openslaande tuindeuren ernaast laten ons dromen van de zomer.

Voordeel van het leven in een stacaravan: alles is binnen bereik. Ok, binnenshuis kom je niet snel aan 10.000 stappen. En verder is het best zanderig met twee hondjes die niets snappen van pootjes vegen bij binnenkomst. Handige trucjes: half uur voor je gaat slapen de kachel in de slaapkamer op 23 graden, je kussen overdag van de muur afhalen zodat het condens daar ook weg kan, de douche een minuutje aanzetten voor je de cabine instapt anders is het daar freezing. En altijd pantoffels aan want op de vloerverwarming moeten we nog een jaartje wachten.

Kortom, er is goed te leven in de stacaravan. Er is ook wat meer leven: torretjes, vliegjes, kleine inimini kruipende beestjes. Maar niet zo heel veel. Dus ach.

Een reactie plaatsen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Een gedachte over “Leven in de stacaravan”