Een week geleden was het eindelijk zo ver: de rijplaten konden weg. Vanaf eind januari was onze tuin bedekt met de grote platen staal. Handig, want wandelingen van en naar het huis, de auto, mijn fiets waren geheel moddervrij. Maar in de zon werden de platen flink warm, slechts een paar lentebolletjes hebben een kier weten te vinden voor hun prachtige bloemen, de tuin was een kale vlakte met alleen aan de randen het leven van vogels en insecten.
Maar nu zijn ze weg.
Omdat het veel platen waren werden ze in twee ritten opgehaald. Dankzij de goede medewerking van de firma Knol (fundering) zaten er een paar dagen tussen de eerste en de tweede lading. In die tussentijd hebben we firma Otte gevraagd om zover als mogelijk aarde te storten die nodig is om rond het huis op te hogen. We werden op onze wenken bediend en een weekend lang hebben we kunnen genieten van een verstopte doorgang met een prachtige hoop grond. Fijn om gelijk een paar plantjes te verpoten.
De grond is inmiddels rondom het huis verdeeld. Beetje veel west en beetje weinig oost. Maar dat gaat wel goed komen. Zo nodig moet er nog maar een bergje komen. Twee zakken schelpen staan klaar om een randje onder de kantplanken van het huis te maken. We genieten intens van de merels, lijsters, mussen, die op zoek naar voedsel de nieuwe vlakte bezoeken. De vleermuizen scheren weer rond. De eerste meters zijn omgewoeld en ingezaaid met gras. We hebben weer een tuin!
Bij de oprit langs onze toekomstige knotwilgjes en verderop naast onze eik (beetje kaal, maar hij doet het nog steeds!) is het bijenmengsel tot volle bloei gekomen. Met dank aan ANLV Geestgrond.
