Er is een jaar voorbij. Een jaar waarin we ons oude, stevige, stenen huis achter ons lieten en een stacaravan betrokken. Waarin een krotje vervangen werd door een huis. Waarin we al heel wat to do lijstjes versleten hebben. Sinds eind april zijn wij volop zelf aan de slag. Was er voor die tijd weinig ruimte voor uitjes en hobby's, op dit moment is onze agenda strak gevuld met klussen. We hebben vele successen kunnen vieren: huis geplaatst, huis waterdicht, stroom en water aangesloten, bestrating voor de voordeur, eerste plafond dicht, eerste stopcontacten in werking en lampen aan. Natuurlijk waren er ook tegenslagen, maar we hadden met meer rekening gehouden.
Alleen deze week viel mij extra zwaar. De langverwachte installatie van de ventilatie buizen zou plaatsvinden. Hoe dan. In een huis waarin je geen 10 cm pijp door alle balken wil boren. Maar waar dan wel. We begrijpen dat het voor een installateur ook geen makkelijke klus zou zijn. Maar deze mannen hebben onze negatieve verwachtingen overtroffen met gaten op onlogische plekken, schade aan de buitengevel en een octopus aan slangen in een grote wirwar achter gelaten. Maar goed. Diep zuchten, schouders ontspannen en verder. Die buizen zullen uiteindelijk wel goed komen.
Want we hebben ook een aangesloten riool! En de zonnepanelen hebben zaterdag direct al laten zien dat ze zelfs met grijs najaarsweer stroom op kunnen wekken. En we naderen de plaatsing van onze eerste waterkraan en gootsteen in de bijkeuken. Het todo lijstje is weer opgeschoond en staat weer klaar. Op naar de volgende mijlpaal.
